خوشبختی یعنی چی ؟

همه چی تو زندگی دارم . از نظر مادی چیزی کم ندارم . شاید از دید بقیه از نظر خانواده و محبت و ... هم چیزی کم نداشته باشم . اما هنوز خودم احساس نمی کنم خوشبختم . آخه من می گم خوشبختی مال و ثروت نیست ، چون شاید یکی خیلی فقیر باشه ولی باز هم احساس کنه خوشبخته . می گم خوشبختی شاید حتی داشتن محبت خانواده و دوستان هم نیست ، چون شاید کسی اصلا خانواده و دوستی نداشته باشه ولی احساس کنه خوشبخته . من می گم خوشبختی اون احساسیه که تو در درونت باید داشته باشی نه اون چیزی که بقیه می بینن . خوشبختی اون آرامشیه که در درونت باید وجود داشته باشه . اما من در خودم تلاطم و طوفانی احساس می کنم که به آرامش رسیدن اون خیلی دور بنظر می رسه . شاید تنها وقتی که آرامش دارم وقت نمازه . شاید فقط وقتی جملات زیبا و سراسر تعبد و خاضعانه دعای کمیل رو می بینم و می شنوم ، آرامش پیدا می کنم . والا به جز اون تمام اوقاتی رو که در دنیا سپری می کنم جز رنج و از بین رفتن آرامش درونی ، چیزی نصیبم نیست . نمی دونم ! یا من اون جوری نیستم که دنیا می خواد . یا دنیا اون جوری نیست که باید باشه . البته فکر می کنم این دنیا و مردم هستند که اون جوری نیستن که باید باشن . چون خودشون هم قبول دارن که باید محبت باشه ، صداقت باشه ، تهمت نباشه ، ریا نباشه ، ولی باز هم به این چیزا عمل نمی کنن . همه می خوان دنیای خوبی داشته باشن ولی از خراب کردن دنیای دیگران دست بر نمی دارن . اصلا دلم نمی خواد من اون جوری بشم که دنیا می خواد بلکه از خدا می خوام دنیا اون جوری بشه که باید باشه ...

قطار زندگی قسمت ششم

قسمت ششم : خوشبختی

فکر کنم خیلی راجع به مرگ و بی ارزش بودن دنیا صحبت کردم . شاید بهتر باشه یه کم هم راجع به دنیا و چیزهای خوب دنیا بگم اما اگه واقعیتش رو بخواین شاید اگه از چیزهای خوب دنیا هم بگم ، باز بگین این چیزها هم دلگیره و صفا نداره . شاید یا ذهن من خیلی خرابه یا به اصطلاح خشک و مقدسی ام یا شما یادتون رفته که معیار رفتار ما برای هرکاری حتی خوشی هامون باید دین باشه . من می گم خوشی های توی دنیا اینا هستن : داشتن زندگی آروم ، داشتن توقعهای به جا چه از همسر و بچه ها و چه از اجتماع و از همه ، شادبودن اما نه به هر وسیله و هر قیمتی ، رفتار خوب با دیگران ، دید و بازدید رفتن و صله رحم ، استفاده درست از نعمتهای دنیا ، تقسیم خوشی ها و شادی ها با بقیه و خلاصه هر کاری رو مطابق دستور دین انجام دادن . فکر می کنم بازم قانع نشدین و فکر می کنین آدمهایی که این جوری زندگی می کنن ، خوشبخت نیستند .
نگاه دیگران رو بذارین کنار ، حقیقتا خودتون اگه توی این دنیا تنها باشین یعنی هیچ کس دیگه روی زمین نباشه ، یه خونه خیلی بزرگ یا یه ماشین خیلی مدل بالا یا چیزهای دیگه رو می خواین چیکار کنین . اگه توی دنیا تنها باشین این چیزها به چه دردتون می خوره . حالا فرض کنین همین چیزها رو توی دنیای واقعی داشته باشین و به فکر پز دادن و و فخر فروختن نباشین ، ماشین مدل بالا به چه کارتون می یاد غیر از اینکه برای راحتی و آرامش ازش استفاده می کنین . خوب حالا اگه بدون این چیزها شما احساس راحتی و آرامش بکنین ، شما خوشبخترین فرد روی زمین هستین ، چون بدون هیچ کدوم از اینها احساس آرامش و خوشبختی می کنین . بدونید هرچی از دنیا بیشتر داشته باشین ، چون خود همین داشته هاتون احتیاج به مراقبت و نگهداری داره و فکر کردن به اونها باعث تشویش خاطرتون می شه و باعث زحمت براتون هستن ، آرامشتون رو از شما می گیرن . حرف آخر اینکه خوشبختی اون چیزیه که شما توی دلتون احساس می کنید نه اون چیزی که دیگران بگن و ببینن . خوشبختی آرامشه که باید توی دلتون داشته باشید . خوشبخت باشین .