لاف انتظار

می خواستم هرچه در توان دارم جمع کنم تا مقاله ای زیبا در وصف امام زمان و در مورد نیمه شعبان بنویسم اما دیدم هر چه در وبلاک هست و اصلا خود وبلاگ بعنوان یک وظیفه در جهت انتظار عملی امام زمان بنا شده است . اصلا بدون امام زمان من هویتی ندارم . اصلا بدون امام زمان زندگی من معنایی ندارد و یاد آن حدیث افتادم که اگر کسی امام زمان خود را نشناسد و بمیرد به مرگ جاهلیت مرده است . آقا بدون تو ما هیچ هستیم . اصلا انتظار فرج تو ما را زنده نگه داشته است و شیعه را دو چیز پایدار کرده و تضمین می کند یکی پرچم سرخ شهادت عاشورا و دیگری پرجم سبز انتظار و مهدویت . اما آقا می دانم دلت خون است

از ما که شعار انتظار تو را سر می دهیم

اما با کارهایمان عکس انتظارات تو عمل می کنیم .

ما که می گوییم بیا آقا پا روی سرمان بگذار

اما خودمان پا روی تمام معارف اسلام گذاشته ایم .

ما که می گوییم آقا بیا تا دست در دست تو بگذایم

اما دست از بی توجهی به وظایف مسلمانیمان بر نمی داریم .

ما که لاف منتظر تو بودن را می زنیم

اما تو باید منتظر سر زدن هر رفتار ناپسندی از ما باشی.

می دانم آقا از ما ناراحتی ! می دانم آقا ما شیعیان بجای اینکه مایه آبروی شما باشیم ، باعث شرمندگی شما شده ایم . کاش ما بدانیم باید معارف دین را بیاموزیم و به آنها به طور صد در صد عمل کنیم تا آنگاه بشود درصدی احتمال رضایت تو را از ما و حضور و ظهورت در میان ما را داد . کاش و ای کاش بدانیم نباید منتظر آمدن تو بنشینیم بلکه برای آمدن تو باید ایستاد .

جوان بصیر

شعبان به نیمه خود نزدیک می شد و زمین انگار می دانست قرار است چه اتفاقی بیفتد . آسمان نیز آماده می شد تا نوای نازی را بشنود و حسین بود آنکه قرار نداشت ...

ما آن جوانانی هستیم که در پرتو رهنمودهای رهبر و زعیم خود ( امام خامنه ای ) ،‌صراط مستقیم وصل به مهدی موعود را ادامه می دهیم و حرکت در این صراط نه از روی تعصب و نه به خاطر هیچ حزب و گروهی بلکه بواسطه بصیرتی ست که در زیر لوای راهنمایی های رهبر و مقتدایمان و در مجالست علمای دین و از برکت حضور مستمر در مساجد بدست آورده ایم و آماده ایم علی اکبر وار در کربلای مبارزه با نفس شمشیر بزنیم و در رکاب رهبرمان و در ادامه راه شهدامان و به خاطر ایمانمان ، نه تنها از نان مان که از جانمان نیز بگذریم .

پاسدار دین

تو همانی که به یمن تولدت فطرس ملک پر و بال گرفت .

تو همانی که معنی کرده ای آزادی و آزادگی را .

تو سرور و آقای جوانان بهشت هستی . تو مصباح هدی و سفیه نجاتی . تو یاور دین رسول اللهی . آری در سوم شعبان نوزادی در خانه علی چشم به جهان گشود که بعدها با خون خود بزرگترین موهبت خدا به مردم (یعنی اسلام را) آبیاری کرد و به نهال اسلام تضمین سلامت و تنومندی داد تا پیامبر اسلام بدین سبب بگوید حسین از من و من از حسینم . حسین از من است که مشخصا یعنی حسین از نسل من است اما من از حسینم بواسطه این بود که امام حسین دین اسلام و امانت حضرت محمد را حفظ و حراست کرد و با خون خود آن را جاودانه نمود . آری حسین ، پاسدار دین بود .  

رسول مهربانی ها

((اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ  سوره علق آیه 1))

بخوان به نام پروردگارت که آفرید . و آن هنگام که این ندا در گوش محمد پیچید ،‌ او چهل سالگی اش را می گذراند . چهل سال توام با عبادت خدا و جلب اعتماد مردم به گونه ای که او را محمد امین می خواندند ...

اما محمد استقامت نمود و این استقامت نه به خاطر خوش آیند این و آن و نه از روى تظاهر و ریا و نه براى بدست آوردن مقام و ثروت بلکه تنها به خاطر فرمان خدا و آنگونه که به او دستور داده شد ، بود . و این استقامت و مقام کمال محمد بود که او را به بلندی رساند و او و اهل بیتش اسلام را جاویدان نمودند .

رحمه للعالمین

یا رسول الله ، ای رحمت خدا برای زمینیان ، ای که مبعوث شده ای برای مکارم اخلاق . 

زیباترین نام جهان برای من محمد است . محبوب خدا در زمین . براستی که اگر تو نبودی و اسلام را به ما هدیه نمی کردی ، دیگر زندگی معنایی نداشت . عاشقانه دوستت دارم . یا رسول الله فردی از امت تو هستم که سراپا گناهم چرا که نتوانستم بر نفس خود غلبه کنم و اگر تو را الگوی خود می ساختم چه بسا آزاده ترین فرد دنیا بودم . اکنون امید به این دارم که تو که رحمت للعالمین هستی مرا شفاعت کنی و در شب مبعث خود شفیعم نزد خدا گردی .

 جانم به فدای تو یا رسول الله 

هم الفائزون ( مقاله میلاد حضرت علی(ع) )

اما بدانیم آن شیعیانی که بر منابر نور در بهشت سوارند ، نه آنهایی هستند که سالها در رکاب پیامبر و حتی علی بوده اند و در نهایت به طمع دنیا و به واسطه نداشتن بصیرت ، رو در روی معیار و میزان حق و راستی و در مقابل صراط مستقیم و قرآن ناطق ایستادند . بلکه هم الفائزون آنهایی هستند که تا آخر و نه به طمع دنیا بلکه با معرفت و بصیرت در پیروی از علی باقی ماندند . 
و اما وظیفه ما ! نه ایرانی بودن ما بدون مسلمان بودن و زیر پرچم اسلام بودن برای ما فایده ای دارد  و نه تعریف از ما توسط غیرمسلمانان و معاندان اسلام ، برای ما افتخار است . ادعای روشنفکری هم آن زمان که از معارف اسلام بهره ای نداریم ، گزافه ای بیش نیست . سلمان هم اگر سلمان شد و پیامبر او را از اهل بیت معرفی کرد ، نه بواسطه ایرانی بودنش که به واسطه معرفت و شناخت و درک صحیح او از اسلام و پیروی از اسلام و پیروی و اطاعت از پیامبر و علی بود . 
پس با کسب معرفت و شناخت و بصیرت ، علی زمان خود را دریابیم و نه از گروه خوارج که از پیروان فرزند علی و جانشین بر حق خمینی کبیر باشیم .

 

برای دیدن متن کامل مقاله میلاد حضرت علی بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

عظمت علی

علی (علیه السلام) مولای جن و انس

از سلمان فارسی نقل شده است که ابلیس کنار جماعتی که به امیرالمؤمنین ناسزا می گفتند، رسید و در برابر آنها ایستاد. گفتند: تو کیستی؟ گفت: من ابامره هستم. گفتند: سخنان ما را شنیدی؟ گفت: بله، وای بر شما که مولایتان علی را ناسزا می گویید. گفتند از کجا می دانی که او مولای ماست؟ گفت: از آنجا فهمیدم که پیامبرتان فرمود: «من کنت مولاه فعلی مولاه» . گفتند: تو از دوستداران و شیعیان او هستی؟ گفت: نه، ولی او را دوست دارم و هرکه دشمن او باشد، من در مال و فرزندان او شریک هستم. گفتند: ای ابامره در مورد علی (علیه السلام) چیزی بگو. گفت: ای پیمان شکنان و بی دینان، بدانید من در میان جن ها 12000 سال عبادت کردم و نیز 12000 سال دیگر نیز در میان فرشتگان در آسمان عبادت کردم. در آن محل که مشغول ذکر خدا بودیم، نوری خیره کننده از کنار ما گذشت. همه ی فرشتگان به سجده افتادند، گفتند: «سبوح قدوس» این نور فرشته ی مقرب و یا نبی مرسل نیست، این نور طینت علی بن ابی طالب (علیه السلام) است.(1)

1.بحار، ج39، ص 163.

منیع : rasekhoon.net/

عاشورا

عاشورا

با صدای یا حسین جمعیت به خود آمدم  ، به وقایع روز عاشورا فکر می کردم . آخر از صبح که در بین دسته های عزاداری بودم همه جا عشق و ارادت به امام حسین را می دیدم . یکی لباس سیاه پوشیده بود ، آن یکی با زنجیر بر شانه می زد ، کودکان نیز لباس عربی پوشیده بودند ، پیرمردان نیز با آن ادب مخصوص خود و غم نمایان در چهره شان و مادران نیز که به یاد نوگل شش ماهه امام حسین ، چفیه و پیشانی بند یا علی اصغر  بر سر نوزادان خود کرده بودند ، همه و همه نشان علاقه به خاندان پیامبر و سیدالشهدا داشت .

هر هیئت دم نوحه ای داشت و با نظم حرکت می کرد و دل مرا نیز با خود می برد . به این فکر می کردم که یعنی در چنین روزی امام با عزیزان خود وداع کرده است . به آن صحنه می اندیشیدم که یاران امام به شهادت رسیده بودند و نوبت به جوانان بنی هاشم رسیده بود . همه دور هم جمع شده بودند و دستها را حمایل گردن یکدیگر کرده بودند و به هم مژده شهادت و رفتن به بهشت و زیارت علی و جدشان رسول الله را می دادند . چه صحنه ایست . برادر و عمو و عموزاده و پسر عمه و (قاسم و علی اکبر و ابوالفضل و پسران حضرت زینب و برادران ابوالفضل و ...)‌ همه با هم بمانند برادر علاقه داشتند . هیچ کدام نمی توانست دوری دیگری را تحمل کند و حسین هم دوری آنها را . اما طولی نکشید که آن دستهای حمایل دور گردن هم و آن سر و صورتهای رشید ، از بدن جدا شد . غرق در خون شد . و چه سخت است برای حسین . به اینجا که می رسم ، اشک از دیدگانم جاری می شود . به گودی قتلگاه که می اندیشم ، دلم می خواهد جان از بدنم جدا شود .

السلام علی الحسیـن             و علی علی بن الحسین
و علی اولـــاد الحسین             و علی اصحــاب الحسین

تاسوعا که می آید

تاسوعا که می آید ، دلم هوای ابوالفضل می کند . تاسوعا که می آید به یاد تشنگی و سقا می افتم . به یاد وفا و محبت ، به یاد مردانگی و غیرت . درست است که تمام وقایع و شهادت امام حسین و همه یارانش و شهادت حضرت ابوالفضل در روز عاشورا بوده است ، اما به خاطر مقام و منزلت عباس ، تاسوعا را به او اختصاص داده اند . تاسوعا که می آید به یاد اطاعت از ولایت می افتم . به یاد " اطیعوالله و اطیعو الرسول و اولی الامر منکم " ، چرا که عباس نماد اطاعت از خدا و رسول و ولایت بود و این ریشه مقام و شان عباس بود . السلام علیک یا ابوالفضل العباس

آری در روز تاسوعا که هیئات حرکت می کنند ، مداحان به مداحی می پردازند و مردم سینه زنان حرکت می کنند . دم دمای ظهر که می شود با وجود خستگی باز مردم با تمام وجود بر سر و سینه می زنند ، گویا دیگر ابوالفضل است که یاریشان می کند و آن چنان بر سر و سینه می زنند که گویا داغ و عزایی نو و تازه دارند و فریادشان این است :

ای اهل حرم میـــر و علمــدار نیـامــد
سقای حسین سید و سالار نیــامــد

و‌ چون وقت نماز ظهر می رسد ، موذن صدا بلند می کند : الله اکبر  ... و چون به اشهد ان محمد رسول الله می رسد ، با تمام وجود احساس می کنم که برای کسی گریه و عزاداری می کنم  که می خواست نام محمد ، در تاریخ جاودانه بماند و چون موذن می گوید اشهد ان علی ولی الله ، آنگاه به یاد مظلومیت علی و خاندان علی می افتم و با سوز دل بر کشته دشت کربلا می گریم و صحنه های کربلا را در ذهن مرور می کنم  و می گریم . حی علی الصلاه که گفته می شود ، حسین را می ستایم که با خون خود ، دین جدش و امر به معروف و نهی از منکر و اقامه نماز را احیا کرد .

کرامت دختران در فرهنگ اسلامی ایرانی در سالروز ولادت حضرت معصومه(س)

در حالی که دختران در سبک زندگی و فرهنگ ایرانی اسلامی از متعالی‌‏ترین جایگاه برخوردارند، دوری از این سبک زندگی موجب شده تا دختران جامعه ایرانی- اسلامی در نوک پیکان تهاجم فرهنگی قرار بگیرند.

اول ذیقعده روز میلاد با سعادت بانوی با کرامت اهل بیت، حضرت معصومه (س) و آغاز دهه کرامت است؛ دهه پر برکتی که آغازش میلاد مبارک دختر گرامی هفتمین امام شیعیان و پایانش میلاد مسعود خورشید تابناک ایران زمین، سلطان قلب‏های عاشقان اهل‏بیت عصمت و طهارت حضرت علی‌‏بن موسی‏‌الرضا پسر حضرت امام کاظم(ع) گره خورده است. روز میلاد حضرت معصومه (س) اما یک مناسبت دیگر را هم در دل خود جای داده است و روز میلاد دختر پاکدامن امام هفتم، بهترین بهانه است تا روز ملی دختران نام گیرد؛ دختران پاک‏‌نهادی که در فرهنگ و سبک زندگی ایرانی- اسلامی جایگاهی ویژه دارند و بی‌‏تردید همین رتبه و تراز بالا سبب شده تا در برنامه‌‏ریزی‏‌های‏ غرب برای سقوط و انحطاط جوامع اسلامی، دختران به‌‏عنوان مادران آینده و کسانی‌‏که قرار است از دامنشان مرد به معراج برسد، مورد هجمه‏‌های فرهنگی قرار می‏‌گیرند.
منبع :http://tvshia.com
متن کامل مقاله در ادامه مطلب
 

فاطمیه

مقالات فاطمیه

مقاله خواندنی (فاطمه فاطمه بود)

شعر و مقاله خواندنی (مقصود خلقت)

مقاله زیبای (مزد پیامبری)

برای دیدن متن این سه مقاله زیبا روی ادامه مطلب کلیک نمایید