خوشبختی یعنی چی ؟

همه چی تو زندگی دارم . از نظر مادی چیزی کم ندارم . شاید از دید بقیه از نظر خانواده و محبت و ... هم چیزی کم نداشته باشم . اما هنوز خودم احساس نمی کنم خوشبختم . آخه من می گم خوشبختی مال و ثروت نیست ، چون شاید یکی خیلی فقیر باشه ولی باز هم احساس کنه خوشبخته . می گم خوشبختی شاید حتی داشتن محبت خانواده و دوستان هم نیست ، چون شاید کسی اصلا خانواده و دوستی نداشته باشه ولی احساس کنه خوشبخته . من می گم خوشبختی اون احساسیه که تو در درونت باید داشته باشی نه اون چیزی که بقیه می بینن . خوشبختی اون آرامشیه که در درونت باید وجود داشته باشه . اما من در خودم تلاطم و طوفانی احساس می کنم که به آرامش رسیدن اون خیلی دور بنظر می رسه . شاید تنها وقتی که آرامش دارم وقت نمازه . شاید فقط وقتی جملات زیبا و سراسر تعبد و خاضعانه دعای کمیل رو می بینم و می شنوم ، آرامش پیدا می کنم . والا به جز اون تمام اوقاتی رو که در دنیا سپری می کنم جز رنج و از بین رفتن آرامش درونی ، چیزی نصیبم نیست . نمی دونم ! یا من اون جوری نیستم که دنیا می خواد . یا دنیا اون جوری نیست که باید باشه . البته فکر می کنم این دنیا و مردم هستند که اون جوری نیستن که باید باشن . چون خودشون هم قبول دارن که باید محبت باشه ، صداقت باشه ، تهمت نباشه ، ریا نباشه ، ولی باز هم به این چیزا عمل نمی کنن . همه می خوان دنیای خوبی داشته باشن ولی از خراب کردن دنیای دیگران دست بر نمی دارن . اصلا دلم نمی خواد من اون جوری بشم که دنیا می خواد بلکه از خدا می خوام دنیا اون جوری بشه که باید باشه ...